Η παραλαβή εξαρτημάτων ή άλλων ειδών από τα πλοία, για επισκευή και επαναφορά αυτών στο ίδιο ή άλλο πλοίο, είναι η βασική και συνήθης περίπτωση, που αντιμετωπίζουν οι ναυπηγοεπισκευαστικές επιχειρήσεις.

Το Κοινοτικό δασμολόγιο (Κανονισμός 2658/87-L256) και ο Κοινοτικός Τελωνειακός Κώδικας (Κανονισμός 2913/92-L302), αλλά και ο Κανονισμός 2454/93-L 253, που θεσπίζουν τις διατάξεις εφαρμογής του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα δεν έχουν κάποια διάταξη που να αναφέρεται-ρυθμίζει την προαναφερθείσα περίπτωση.

Αυτό σημαίνει, ότι δεν ενδιαφέρονται να ρυθμίσουν τελωνειακά τη σχετική περίπτωση και δεν θεωρούν την παραλαβή εξαρτημάτων ή άλλων ειδών, για επισκευή και επαναφορά στο ίδιο ή άλλο πλοίο, ως αντικείμενο τελωνειακής επιτήρησης.

Επομένως τα όποια είδη, που παραλαμβάνονται από τα πλοία με δασμολογική απαλλαγή μπορούν να επιτηρούνται για δύο χρόνια, για το εάν βρίσκονται ή χρησιμοποιούνται στο πλοίο, αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι δεν μπορούν να εξέλθουν του πλοίου, με σκοπό την επισκευή και να επανέλθουν σ’ αυτό.

Παρά την ανωτέρω για τα Τελωνειακά θέματα σαφή Κοινοτική νομοθεσία και κατά παράβαση αυτής, είχε εκδοθεί από το αρμόδιο Υπουργείο (Οικονομικών), η ΑΥΟ Τ.1400/10-ΦΕΚ418Β, όπου στα άρθρα 44-50 προέβλεπε διαφορετική και γραφειοκρατική προς τούτο τελωνειακή διαδικασία (εισαγωγή-επανεισαγωγή), η οποία αναμφίβολα δημιουργεί πολλά προβλήματα-καθυστερήσεις στην εφαρμογή και περαιτέρω αυξάνει, το κόστος της επισκευής.

Επισημαίνεται, ότι η ανωτέρω ΑΥΟ, καταργήθηκε με την ΑΥΟ Τ.1940/03-ΦΕΚ516 και παρότι στις διατάξεις αυτής δεν γίνεται κάποια ειδικότερη αναφορά για το θέμα των επισκευών, οι Τελωνειακές Αρχές συνεχίζουν και εφαρμόζουν την διαδικασία, που προβλέπεται στην καταργηθείσα ΑΥΟ ή και την διαδικασία και τις διατυπώσεις για τον εφοδιασμό των πλοίων (τροφοεφόδια, καπνικά, καύσιμα κλπ).