Τα τελευταία χρόνια έχουν συμβεί δύο σημαντικά αλλά και απρόβλεπτα γεγονότα. Το ένα είναι η πανδημία Covid-19 και το άλλο η ξαφνική επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Πόσο αυτά επηρέασαν τη λειτουργία της επιχείρησής σας;

Ο επιχειρηματικός κόσμος βίωσε και βιώνει τις συνέπειες των δύο σημαντικών αλλά και απρόβλεπτων γεγονότων. Μετά τα αλλεπάλληλα lockdownπου επιβλήθηκαν για την ανάσχεση της COVID 19 «διαπιστώθηκε» μια θεαματική μεταστροφή στις καταναλωτικές συνήθειες του αγοραστικού κοινού το οποίο πλέον μετά και την εξοικείωσή του με το πληκτρολόγιο και την οθόνη του υπολογιστή του ή του τάπλετ του «επέβαλε» την υβριδική αγορά με φυσική παρουσία στα καταστήματα ή με ψηφιακή που άλλαξε όχι μόνο την φιλοσοφία της αγοράς αλλά και επαναπροσδιόρισε την αλυσίδα των logistics, τις θέσεις των κέντρων διανομής- διασποράς των εμπορευμάτων, τις ποσότητες αποθήκευσης αλλά και τις ταχύτητες παραγωγής. Αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές, που προανέφερα, σε συνάρτηση με το ενεργειακό που προέκυψε ως απότοκο της Ρωσο-Ουκρανικής σύρραξης με αποτέλεσμα οι ενεργειακές αγορές τα επόμενα χρόνια, να είναι μεγάλων διακυμάνσεων και απρόβλεπτες με μεγάλα σκαμπανεβάσματα επηρέασαν και επηρεάζουν στο σύνολό τους τις επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως μεγέθους και πεδίου δραστηριοποίησης, που καλούνται να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα.

Τον τελευταίο καιρό ακούμε όλο και περισσότερο ότι η υπεροχή του δολαρίου κινδυνεύει από ένα νέο νόμισμα των χωρών BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα & Νότια Αφρική). Τι πιστεύεται ότι είναι δυνατό;

Είναι μια ακόμη μάχη στο νομισματικό πόλεμο που εξελίσσεται. Είναι γεγονός ότι το παγκόσμιο κίνημα της αποδολαριοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των διεθνών συναλλαγών διευρύνεται. Αλλά… πάντα υπάρχει ένα αλλά… Στην προσπάθεια για να αμφισβητηθεί το δολάριο ΗΠΑ, τα μέλη των BRICS απλώς θα αύξαναν την ήδη σημαντική εξάρτησή τους από την Κίνα. Εντέλει, κατά πόσο θα μπορέσουν αυτές οι ομάδες χωρών να συμβάλλουν στην αναδιάταξη του διεθνούς γεωπολιτικού statusquo, αποτελεί ένα μεγάλο ερώτημα αλλά και μια πρόκληση ένθεν κακείθεν… Δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας ότι το δολάριο εξακολουθεί να είναι το αδιαμφισβήτητο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, το πιο σημαντικό χρήμα στον κόσμο. Κάθε ημέρα διαπραγμάτευσης, οι αγορές συναλλάγματος ανταλλάσσουν περίπου 7,5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Το δολάριο παίζει άμεσο ή έμμεσο ρόλο στο 89% σχεδόν όλων των συναλλαγών στην αγορά συναλλάγματος. Το δολάριο κυριαρχεί στην παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική δραστηριότητα. Είναι προφανές ότι η υπεροχή του δολαρίου αποτελεί «αγκάθι» για τις BRICSπου δεν βλέπουν με καλό μάτι την εξάρτηση των αγορών από αυτό όταν μάλιστα θεωρώντας ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν επίσης το νόμισμά τους ως «γεωπολιτικό όπλο» για οικονομικό πόλεμο. Ωστόσο όπως εξελίσσονται τα πράγματα μάλλον θα είναι δύσκολη η αμφισβήτηση της υπεροχής του δολαρίου και με δεδομένο ότι το διεθνές σύστημα πληρωμών βασίζεται στο αμερικανικό νόμισμα.

Υπάρχει μια εκτίμηση ότι αντιμετωπίζουμε παγκόσμια γεωπολιτικά γεγονότα. Πιστεύετε ότι ισχύει αυτό; Και αν ναι, ποιος μπορεί να είναι ο αντίκτυπος στην παγκόσμια ναυτιλία;

Η γεωπολιτική έχει επιστρέψει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, καθώς γινόμαστε μάρτυρες μιας μάχης για εξουσία στην Ευρώπη, και όχι μόνο, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, κάτι που ουδείς μπορούσε να προβλέψει. Η Ρωσο-Ουκρανική σύρραξη, που δημιούργησε μια ανθρωπιστική κρίση, ανέδειξε το επισιτιστικό ζήτημα, οδήγησε την ΕΕ να αντιδράσει ως πραγματικός γεωπολιτικός παράγοντας και να ενισχύσει τις αμυντικές της ικανότητες, ενώ ώθησε νέες χώρες να εκδηλώσουν ενδιαφέρον συμμετοχής τους στο ΝΑΤΟ. Την ίδια στιγμή στην παγκόσμια «σκακιέρα» του ενεργειακού η Ανατολική Μεσόγειος ανάδευσε τα δεδομένα σε ένα γεωπολιτικό statusιδιαίτερα «ευαίσθητο». Είναι προφανές ότι η παγκοσμιοποίηση όπως την γνωρίζαμε έχει αλλάξει. Η πρωτοφανής παγκόσμια υγειονομική κρίση που επήλθε µε την έξαρση της πανδημίας του COVID-19 ανέδειξε µε πρωτόγνωρο τρόπο τον ζωτικής σημασίας ρόλο της ναυτιλίας, η οποία, παρά τις πολυσχιδείς συνέπειες και αντιξοότητες που αντιμετωπίζει, συνεχίζει αδιάλειπτα να εξυπηρετεί το 90% των αναγκών του παγκόσμιου εμπορίου. Την ίδια στιγμή η κλιμάκωση της Ουκρανικής/Ρωσικής κρίσης ανέδειξε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ναυτιλιακές εταιρείες λόγω των αυξανόμενων γεωπολιτικών κινδύνων όταν μάλιστα η Μαύρη Θάλασσα αποτελεί το σημείο κλειδί για την διέλευση αγροτικών προϊόντων, μετάλλων και ενέργειας. Τα χιλιάδες πλοία, µε το ανθρώπινο δυναμικό τους, τους ναυτικούς που χαρακτηρίστηκαν «ήρωες των θαλασσών», απέτρεψαν την παράλυση της παγκόσμιας οικονομίας. Και συνεχίζουν να την αποτρέπουν καθώς η ναυτιλία αντέδρασε και με το θέμα των κυρώσεων στην Ρωσία, που ανέδειξαν το ενεργειακό επαναπροσδιορίζοντας τους εμπορικούς διαδρόμους επιφέροντας μια «ισορροπία» στο ενεργειακό με τις μεταφορές LNGκαι πετρελαίων.

Ποιοι είναι οι λόγοι, κατά τη γνώμη σας, για τον αυξημένο πληθωρισμό ακόμη και στις ανεπτυγμένες χώρες; 

Ο "πληθωρισμός της απληστίας" απασχολεί πλέον σοβαρά και την ελληνική αγορά, όπως και τις υπόλοιπες χώρες, για την πορεία της οικονομίας της Ευρωζώνης. Οι οικονομικές προκλήσεις παραμένουν και συνδέονται κατά κύριο λόγο με την μετεξέλιξη του πληθωρισμού από ζήτησης και κόστους σε απληστίας ή αισχροκέρδειας, με αναδιανεμητικές επιπτώσεις, που βελτιώνουν τη θέση κάποιων ισχυρών, επιδεινώνοντας τη θέση κάποιων μικρομεσαίων. Ο αυξανόμενος πληθωρισμός δημιούργησε αυξανόμενες ανησυχίες για τον αντίκτυπό του στην αγοραστική δύναμη των καταναλωτών και τον κίνδυνο υπονόμευσης της τρέχουσας ανάκαμψης. Βασικοί παράγοντες, που διέπουν τις αυξήσεις των τιμών, περιλαμβάνουν το αυξημένο κόστος της ενέργειας και των εμπορευμάτων, τη διαταραχή της αλυσίδας εφοδιασμού, την αύξηση της ζήτησης λόγω της ανάκαμψης και τις ελλείψεις στην αγορά.

Βασικοί παράγοντες που τροφοδοτούν τον πληθωρισμό περιλαμβάνουν το ενεργειακό κόστος, το κόστος των πρώτων υλών και ακολουθούν οι τιμές των υπηρεσιών και των βιομηχανικών αγαθών. Η μεγαλύτερη συμβολή στον ετήσιο ρυθμό πληθωρισμού της ζώνης του ευρώ ήταν από την ενέργεια.

Έχουμε μπροστά μας μία «πραγματικότητα» αλλά όχι μία «κανονικότητα». Με επίκεντρο τη «μάχη» θεωρητικών και πρακτικών ερμηνειών για τα αίτια και τη διάρκεια του υψηλού πληθωρισμού, σε όλη την Ευρώπη τα νοικοκυριά βιώνουν στην καθημερινότητά τους εισοδηματικές απώλειες από τις ανατιμήσεις σε είδη ευρείας κατανάλωσης, ενώ οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν έλλειψη κεφαλαίου κίνησης και εμπορευμάτων. Το βασικό εργαλείο αντιμετώπισης του πληθωρισμού είναι η περιοριστική νομισματική πολιτική, δηλαδή η αύξηση των επιτοκίων της κεντρικής τράπεζας. Η αύξηση των επιτοκίων μειώνει τη ρευστότητα στην αγορά και άρα τις πληθωριστικές πιέσεις, αλλά μπορεί βραχυπρόθεσμα να προκαλέσει χαμηλότερο επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης ή και ύφεση (ως ότου επανέλθει ισορροπία). Ο κύριος λόγος είναι ότι το ακριβότερο χρήμα μειώνει τις επενδύσεις και τη κατανάλωση. Η οικονομία είναι κυκλική και η διαταραχή σε ένα «κρίκος της» πάντα διαταράσσει όλο τον κύκλο. Κάτι χαλάει και κάτι φτιάχνει.