Χωρίς καμία διάθεση και πρόθεση κοινωνικού αυτοματισμού θα επαναλάβω πως «κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά», όπως συνηθίζει να λέει ο σοφός λαός, όταν θέλει να καταδείξει την αδικία ή την παράπλευρη απώλεια σε κοινά θέματα που απασχόλησαν και απασχολούν διαφορετικές δραστηριότητες και οικονομικούς κλάδους. Σύμφωνα μάλιστα με το ιδιαίτερα επίκαιρο θέμα συζήτησης, διερωτώνται πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες, εάν έχουν βάση τα σενάρια που διακινούνται σχετικά με μια ενδεχόμενη αύξηση της φορολογίας και αλλαγής κλίμακας ή πρόκειται για μια παρερμηνεία δήλωσης και αχρείαστης σύγχυσης. Και αυτό γιατί, η μέχρι τώρα θητεία της σημερινής κυβέρνησης σύμφωνα με τη πολιτική της αποτελεί το μεγαλύτερο τεκμήριο, αφού όπου υπήρχαν φόροι, ακολούθησαν μειώσεις και σταδιακές καταργήσεις. Όπως λοιπόν τα προηγούμενα 4 χρόνια η κυβέρνηση μείωσε ή κατήργησε φόρους, έτσι θα πρέπει να συνεχίσει και τώρα, χωρίς διακρίσεις και στοχοποιήσεις, αλλά και χωρίς να αμφισβητείται η φορολογική δικαιοσύνη.

Το ζήτημα της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής, κακώς συνδέεται με σενάρια επιλεκτικής αύξησης της άμεσης και έμμεσης φορολογίας. Το ζητούμενο είναι να πληρώνουν όλοι τους φόρους που τους αναλογούν, με τα ποσά που τους αναλογούν, διαφορετικά κάποια «κορόιδα» θα πληρώνουν και πάλι πολύ περισσότερα, από όλα όσα αναλογούν σε όσους φοροδιαφεύγουν συστηματικά. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί, ενώ φαίνεται να έχει αποκατασταθεί η παρεξήγηση με ξεκάθαρες και υπεύθυνες τοποθετήσεις του οικονομικού επιτελείου. Δεν χρειάζονται λοιπόν απειλητικές δηλώσεις, ούτε τακτικές εκφοβισμού, που τελικά τρομάζουν μόνο τους συνεπείς, αλλά δίκαιες, σωστές και έξυπνες κινήσεις με όλα τα διαθέσιμα ψηφιακά εργαλεία για να μπορέσει να ελεγχθεί και να καταγραφεί ο τζίρος της φοροδιαφυγής από το φορολογικό σύστημα. Άλλωστε η ψηφιοποίηση των λογιστηρίων, των παραστατικών και των τραπεζικών συναλλαγών, ουσιαστικά αντικαθιστά τη φορολογική συνείδηση και έτσι περιορίζει τη φοροδιαφυγή.

Με τις συζητήσεις να μην έχουν τελεσιδικήσει περί του «ποιος ήρξατο χειρών αδίκων», σε ένα σύστημα που δεν προστατεύει τον συνεπή, δεν τον επιβραβεύει για την συνέπεια των πληρωμών του και την ορθή δήλωση των στοιχείων, το ερώτημα που αναφύεται αβίαστα έχει να κάνει με αυτό, καθ´ αυτό το φορολογικό σύστημα. Όχι μόνο με τους ελεύθερους επαγγελματίες που κακώς τους έχουν ενδύσει με τον μανδύα των συνήθων υπόπτων. Δεν είναι λοιπόν μόνο οι κλίμακες στην φορολογία η λύση, αλλά η ενδελεχής διασταύρωση όλων εκείνων των στοιχείων που απεικονίζουν την οικονομική επιφάνεια ενός εκάστου. Η αρχική επιλογή στον περιορισμό της φοροδιαφυγής πρέπει να είναι ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, που να μην θεωρεί κανείς ότι η εφορία τον υπερφορολογεί, σε σημείο που να μην μπορεί να ανασάνει οικονομικά και εσφαλμένα να επιλέγει να «φοροαποφεύγει για να φοροπροστατεύεται». Η αλήθεια είναι πως οι σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολίτη δύσκολα κτίζονται και εύκολα χαλάνε. Είναι γεγονός ότι έχουν γίνει περισσότερα βήματα βελτίωσης της φορολογικής συμμόρφωσης τα τελευταία χρόνια, αλλά λιγότερα βήματα για την εμπέδωση της. Επίσης οι διάφορες προτάσεις πριν πέσουν στο τραπέζι των συζητήσεων και διαβουλεύσεων θα πρέπει πρώτα να κοστολογούνται και να αξιολογούνται σε νομικό, τεχνικό και κοινωνικό επίπεδο.

Η μερίδα της κοινής γνώμης που πιστεύει στη λογική «ο κλέψας του κλέψαντος» πρέπει να συνειδητοποιήσει πως υπάρχουν ήδη μέτρα που έχουν εξαγγελθεί, ώστε να αποτρέψουν αυτή την συλλογιστική. Πλαστικό χρήμα, περιουσιακά στοιχεία, τεκμήρια διαβίωσης, δαπάνες της καθημερινότητας και δαπάνες για πληρωμή λογαριασμών κοινής ωφέλειας μπορούν να διασταυρωθούν άμεσα ώστε οι ελεύθεροι επαγγελματίες να αποσείσουν την κατηγορία και να απομονώσουν τα «ξερά», ώστε να μην καούν και τα «χλωρά». Είναι πάγια η θέση των μικρομεσαίων πως πρέπει κάποτε το κράτος να ανταμείψει τους συνεπείς, να παράσχει κίνητρα με εκπτώσεις συνέπειας και να στηρίξει κάθε τομέα που προσφέρει στην οικονομία. Τα ψηφιακά εργαλεία ελέγχων μπορούν να γκρεμίσουν τα ταμπού δεκαετιών με διασταυρώσεις στοιχείων για όλους, επιβραβεύοντας την συνέπεια με γρήγορες επιστροφές φόρων και λοιπών παρακρατήσεων, ώστε και οι επιχειρήσεις να καταλάβουν ότι το κράτος δεν τους αδικεί. Για να πάψει λοιπόν να υπάρχει διαφορετική ερμηνεία μεταξύ της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και της φοροπροστασίας, θα πρέπει οι ελεύθεροι επαγγελματίες να πάψουν να είναι «φοροεισπράκτορες» για λογαριασμό του κράτους. Κρατάμε την επίσημη διάψευση του σεναρίου αύξησης των φορολογικών συντελεστών των ελευθέρων επαγγελματιών από το Υπουργείο Οικονομικών. Κατανοούμε πως η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής μας προστατεύει όλους από τον αθέμιτο ανταγωνισμό και γνωρίζουμε πως με τα νέα ψηφιακά εργαλεία ελέγχων η φοροδιαφυγή έχει ονοματεπώνυμο και όχι «επαγγελματικές ταμπέλες».