Ναυτιλία και «πράσινη μετάβαση», γηράσκων ελληνικός ακτοπλοϊκός στόλος, φουσκωμένα orders books στα ναυπηγεία της Ασίας. Τα προαναφερθέντα απεικονίζουν το momentum για την άρτι αφυπνισθείσα ελληνική ναυπηγική βιομηχανία, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χαθεί. Η δημιουργία της Ένωσης Ελληνικών Ναυπηγείων έρχεται την κατάλληλη χρονική συγκυρία για να βάλει πλάτη στην αναδιοργάνωση του πλαισίου που θα πρέπει να διέπει από εδώ και στο εξής τον ναυπηγικό και ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα ο οποίος τάχιστα πρέπει να απαλλαγεί από στρεβλώσεις, γραφειοκρατικές αδυναμίες αλλά και ιδεοληψίες του παρελθόντος.

Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς το οποίο στήριξε τη δημιουργία του νέου αυτού φορέα απέστειλε το διάστημα που προηγήθηκε της ΔΕΘ στον πρωθυπουργό και το συναρμόδιο οικονομικό επιτελείο δέσμη προτάσεων για μεταρρυθμίσεις που δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος αλλά τουναντίον η υλοποίηση  τους θα φέρει την ανάπτυξη στον ευρύτερο λιμενικό χώρο, άρα και θα δημιουργήσει μία επιπρόσθετη κινητική δυναμική στη κυκλική οικονομία. Μέσα σε αυτές τις προτάσεις, τις οποίες έχει δημοσιοποιήσει το Επιμελητήριο ενυπάρχει και η πρόταση για επανεκκίνηση της ναυπηγικής βιομηχανίας με ανταγωνιστικούς όρους και προϋποθέσεις. Κάτι που θα επιδιώξει και επίσημα πλέον η νεοσυσταθείσα Ένωση Ελληνικών Ναυπηγείων, το ΔΣ της οποίας από την πρώτη κιόλας συνεδρίαση, και ύστερα από σχετική εισήγηση του προέδρου Πάνου Ξενοκώστα έθεσε το πλαίσιο δράσεων και παρεμβάσεων σε κεντρικό επίπεδο, που θα γίνουν σε «πυκνό χρόνο» ώστε το σύνολο των ναυπηγικών δραστηριοτήτων, αλλά και των επιχειρήσεων υποστήριξης της ναυπηγικής βιομηχανίας, παραγωγής και εφοδιασμού υλικών και αναλώσιμων για πλοία και πλωτά ναυπηγήματα να «τοποθετηθούν ανταγωνιστικά» στη διεθνή ναυπηγική αγορά. 

Ο λόγος βέβαια για την τόνωση των εξαγωγών σε παγκόσμια κλίμακα αλλά και στην «αυλή μας» όπως συνηθίζω να λέω για τις εξαγωγές που θα γίνουν άμεσα μελλοντικά στις ναυπηγικές μονάδες της Ελλάδας που επαναλειτουργούν και επισκευάζουν εμπορικά πλοία. Οφείλει η πολιτεία να κατανοήσει την δυναμική και να την αξιοποιήσει προς όφελος της οικονομίας, καθώς ο νέος φορέας εκφράζει χιλιάδες επιχειρήσεις μέλη του Επιμελητηρίου, τις κορυφαίες επιχειρήσεις του Υπερταμείου, σχεδόν όλες τις επιχειρήσεις ρυμουλκών, εφοδιαστών και μια πληθώρα εταιριών ηγετών, όπως διαφαίνεται  από τη συμμετοχή των ιδρυτικών, αλλά και των επίτιμων μελών, αντανακλώντας χιλιάδες  θέσεις εργασίας, ένα σημαντικό ποσοστό του ετήσιου ΑΕΠ, μεγάλο βαθμό εξωστρέφειας και συμβολής στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της χώρας.

Μίλησα για τους στόχους του νέου φορέα αλλά και για την παρέμβαση του Ε.Β.Ε.Π. στον πρωθυπουργό. Διαδικασία απαλλαγής ΦΠΑ, απλοποιημένες τελωνειακές διατυπώσεις, τραπεζικές και κρατικές καλύψεις, αλληλεπικαλύψεις υπηρεσιών συναρμόδιων υπουργείων,  αποτελούν ως θέματα, τις «άγκυρες» που μας κρατούν στάσιμους, και πρέπει λίαν  προσεχώς να ρυθμιστούν, προκειμένου ο ναυπηγικός τομέας της χώρας που βρίσκεται σε φάση αναζωογόνησης, μετά από μία μακρά και ζημιογόνα περίοδο ύπνωσης, να αναπτυχθεί δυναμικά. Αν απαλειφθούν λάθη του παρελθόντος, που εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα, γεγονός που θα επιδιώξει να αλλάξει η Ε.Ε.Ν., τότε το σύνολο των επιχειρήσεων του ναυτιλιακού και «παρά ναυτιλιακού cluster» που κινείται γύρω από τις ναυπηγικές δραστηριότητες θα μεταφέρει ένα μεγάλο μέρος των εξαγωγών μας στην Ελλάδα, που γίνεται με εξοπλισμό και ανταλλακτικά που προορίζονται για τα ναυπηγεία της Ευρώπης και της Ασίας. 

Με αφορμή την δημιουργία του νέου φορέα οφείλω να επισημάνω ότι μέσα στις επιδιώξεις του είναι και ο εκσυγχρονισμός του ακτοπλοϊκού στόλου της χώρας σε όλα τα επίπεδα από τις μετασκευές έως και τις κατασκευές νεότευκτων πλοίων. Και είναι προφανές ότι η χώρα διαθέτει ένα δυναμικό με τεχνογνωσία, που ευτυχώς δεν χάθηκε στα χρόνια της ύπνωσης του ναυπηγικού τομέα, αλλά και Έλληνες ναυπηγούς που σήμερα «κλέβουν» από την Ελλάδα άλλες ναυπηγικές δυνάμεις που αξιοποιούν την αδυναμία της χώρας να τρέξει επι ίσοις όροις ανταγωνιστικά, αξιοποιώντας της τεχνογνωσία, την εμπειρία, την καλώς εννοούμενη «πατέντα» και τους ναυπηγούς μας ώστε η αγορά να βρεθεί μπροστά σε μία ισχυρή ελληνική ναυπηγική βιομηχανία. Για το κόστος του εκσυγχρονισμού τα στοιχεία είναι γνωστά, όπως γνωστή είναι και η μελέτη του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.

Σήμερα οι ναυπηγικές μονάδες που έχουν επιστρέψει σε λειτουργία ήδη διαχειρίζονται πλοία που εκτελούν εκτεταμένες επισκευές. Σίγουρα θα χρειαστεί να γίνουν επενδύσεις σε νέο υλικοτεχνικό εξοπλισμό, αλλά αυτές εκτιμώ ότι θα γίνουν με βάση τις ανάγκες και τις κατευθύνσεις που έχουν προσδιοριστεί για κάθε μονάδα. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος που τώρα θα πρέπει να αναπληρωθεί με τη συμμετοχή όλων, ώστε τα ναυπηγεία μας στη Σύρο, την Ελευσίνα, την Χαλκίδα, βεβαίως του Περάματος και μελλοντικά ο Σκαραμαγκάς να λειτουργήσουν συμπληρωματικά και κερδοφόρα, παρά ανταγωνιστικά και καταστροφικά. Σίγουρα ο «πήχης έχει τεθεί ψηλά» αλλά είμαι πεπεισμένος ότι ο νέος φορέας θα καταφέρει να πιάσει τους στόχους που ήδη έχουν τεθεί έχοντας πάντα αρωγό την κυβέρνηση που επιθυμεί τομές μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα για την επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης. Σε συνεργασία και με άλλους φορείς, το ΕΒΕΠ θα συνεισφέρει, ώστε η Ε.Ε.Ν. να επιδιώξει και να πετύχει τα καλύτερα για το σύνολο των επιχειρήσεων του ναυπηγικού τομέα της χώρας, που είναι η πραγματική «βαριά βιομηχανία» μας. Εύχομαι τέλος, στο άμεσο μέλλον, ο νέος φορέας να γίνει πόλος έλξης εγγραφής και συμμετοχής, αφού έχει απευθύνει πρόσκληση σε όλες τις ναυπηγικές μονάδες και τις επιχειρήσεις στήριξης τους, ώστε να αυξήσει όχι μόνο ποσοτικά, αλλά και ποιοτικά τα μέλη του.