Την δεκαετία 2010-2020 οι άνθρωποι της ελληνικής αγοράς είχαμε εγκλωβιστεί στη συνήθεια της επιχειρηματικής στασιμότητας για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως από τον φόβο της ανασφάλειας, την έλλειψη κινήτρων, τους περιορισμένους πόρους και την πολιτική αστάθεια. Η συνήθεια οδηγεί μια επιχείρηση να συνεχίζει να κάνει τα ίδια πράγματα γιατί δεν υπάρχουν μεγάλα ρίσκα ή αβεβαιότητες. Ο φόβος του άγνωστου στην οικονομία αποτρέπει τους επιχειρηματίες από το να προσπαθήσουν κάτι νέο, αφού η επιχειρηματική στασιμότητα τους προστατεύει από αυτόν τον φόβο. Όταν βέβαια κάποιος δεν βλέπει προοπτική σε μια τρέχουσα κατάσταση, δεν έχει σοβαρό κίνητρο να αναζητήσει νέες ευκαιρίες. Η επιχειρηματική ανάπτυξη απαιτεί άλλωστε επιπλέον πόρους και απλά κάποιοι δεν έχουν τα απαραίτητα ποσά, ούτε τη πρόσβαση σε κεφάλαια για να το πράξουν. 

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι επιχειρηματίες επιμένουμε σε παλιές στρατηγικές που μπορεί να γνωρίζουμε, αλλά δεν λειτουργούν πια, αντί να προσαρμοστούμε στις αλλαγές της αγοράς. Το βέβαιο είναι ότι η επιχειρηματική στασιμότητα μας οδήγησε σε μείωση της ανταγωνιστικότητας και της βιωσιμότητας των ελληνικών επιχειρήσεων. Συνεπώς, ήταν σημαντική η επιτυχία να αναζητήσουμε νέες ευκαιρίες, να προσαρμοστούμε στις αλλαγές και να ανακτήσουμε την τελευταία τετραετία όσα είχαμε απωλέσει σε χρόνο και χρήμα.

Η μετάβαση μας στη νοοτροπία της επιχειρηματικής ανάπτυξης απαιτεί αρκετά στοιχεία και προσεγγίσεις, αλλά κυρίως ένα περιβάλλον πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας. Το «επιχειρηματικό πνεύμα» δεν αρκεί εάν δεν συνοδεύεται από τη διάθεση να αναλαμβάνουμε ρίσκο και να αντιμετωπίζουμε προκλήσεις για την ανάπτυξη της επιχείρησης μας. Η διαχείριση ρίσκου είναι η ικανότητα να αξιολογούνται καταστάσεις και να αναγνωρίζονται εγκαίρως οι αλλαγές που μας αφορούν. Επίσης η προθυμία να αναζητήσουμε καινοτόμες ιδέες και λύσεις μπορεί να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες. Όλα όμως προϋποθέτουν την ανάπτυξη μιας σωστής στρατηγικής στόχων και σχεδίων δράσης, συμπεριλαμβανομένης της καλής διαχείρισης των πόρων, του χρόνου και του προσωπικού της επιχείρησης. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία μιας νοοτροπίας που προωθεί την επιχειρηματική ανάπτυξη και την επιτυχία στον επαγγελματικό μας χώρο.

Το επόμενο στάδιο της επιχειρηματικής ανάπτυξης είναι η προδιάθεση για μια επενδυτική νοοτροπία που αναπτύσσεται με τον χρόνο και την γνώση, ενώ απαιτεί μεγάλη προσπάθεια και επαρκή εμπειρία. Τα βήματα που μπορεί κάποιος να ακολουθήσει για να αναπτύξει επενδυτική νοοτροπία είναι η μάθηση, η κατανόηση κινδύνων, η διαφοροποίηση των στόχων, η επαγγελματική συμβουλή, η συνεχής παρακολούθηση και η ψυχολογική ανθεκτικότητα. Για να επιτύχουμε στον κόσμο των επενδύσεων, πρέπει να μάθουμε, να κατανοούμε τους κινδύνους, να καθορίζουμε επενδυτικούς στόχους, να ελέγχουμε την επένδυση μας, να αξιολογούμε επαγγελματικές συμβουλές και να ακολουθούμε καλές πρακτικές και στρατηγικές. Σημαντική είναι η «κοινωνική ευαισθησία» και η επίγνωση της επιρροής της επιχείρησης μας στην κοινωνία σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουμε αειφόρο αξία. Το ένστικτο μας παίζει σαφώς καθοριστικό ρόλο σε κάθε απόφαση μας σε καθένα από τα παραπάνω βήματα.

Οι επόμενοι μήνες θα είναι γεμάτοι προκλήσεις για την ελληνική Οικονομία, εν αναμονή και των ανακοινώσεων που θα κάνει ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης από το βήμα της ΔΕΘ, αλλά κυρίως εξαιτίας της ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας μετά από σχεδόν 14 χρόνια. Τώρα ήρθε η ώρα, οι επιχειρήσεις από την στασιμότητα να περάσουν στην υγιή ανάπτυξη. Δεν χρειάζεται μόνο η χώρα να αποκτήσει την επενδυτική βαθμίδα, αλλά και οι επιχειρηματίες επενδυτική νοοτροπία. Καθώς μόνο μέσα από την επενδύσεις μπορούν να μπουν οι βάσεις για την συνολική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και προφανώς της επιχειρηματικότητας. 

Για να επιτευχθεί όμως ένα μπαράζ εγχώριων επενδύσεων θα πρέπει και οι τράπεζες να εντείνουν, πάντα μέσα από χρηματοοικονομικά κριτήρια, την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων. Χωρίς χρηματοδότηση από τις τράπεζες δεν μπορούν να γίνουν εύκολα επενδύσεις από μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Προς αυτή λοιπόν την κατεύθυνση είναι πολύ σημαντική η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, καθώς οι ΜμΕ θα μπορούν να δανείζονται ευκολότερα, αφού και οι ίδιες οι τράπεζες θα έχουν ευκολότερη πρόσβαση σε φθηνότερο δανεισμό. Θα πρέπει τέλος να «πιάσει τόπο» κάθε ευρώ από τους κοινοτικούς πόρους του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης, και να επιταχυνθούν οι μεταρρυθμίσεις σε ό,τι αφορά την απλούστευση λειτουργίας της ελληνικής αγοράς.