Καθώς η νομοθετική πρόταση για την ενεργοποίηση του ψηφιακού ευρώ δημοσιεύτηκε στην ΕΕ και η φάση της έρευνας προχωρά προς τη λήψη απόφασης αργότερα το 2023, ο τομέας λιανικού και χονδρικού εμπορίου εκφράζει τη γενική του υποστήριξή, ενώ επισημαίνει επίσης ορισμένες βασικές ανησυχίες. Καταρχήν, οι επιχειρήσεις λιανικού και χονδρικού εμπορίου θα καλωσόριζαν το ψηφιακό ευρώ ως πρόσθετη μέθοδο πληρωμής, αλλά πρέπει να σχεδιαστεί και να εφαρμοστεί με τρόπο που να διασφαλίζει ότι το αγκαλιάζουν οι καταναλωτές και ότι το κόστος υιοθέτησης του στην αγορά είναι αποδεκτό. Οι ευρωπαϊκές επιχειρηματικές οργανώσεις ασχολούνται στενά με τη φάση έρευνας του ψηφιακού ευρώ. Επιθυμούν να προσθέσουν ευρωπαϊκές μεθόδους πληρωμής, φέρνοντας περισσότερο ανταγωνισμό και προσιτές τιμές σε σύγκριση με τις τρέχουσες, σχετικά κυρίαρχες μη ευρωπαϊκές μεθόδους πληρωμής, που βασίζονται σε κάρτες. Μαζί με τις άμεσες πληρωμές, αναμένουν ότι το ψηφιακό ευρώ όχι μόνο θα επιτρέψει περισσότερο ανταγωνισμό, αλλά θα προσφέρει επίσης απλούστερες δομές προμηθειών, όπως προμήθεια ανά συναλλαγή, αντί να εφαρμόζει ένα ποσοστό αξίας. Οι έμποροι λιανικής και οι χονδρικής δεσμεύονται να παίξουν τον ρόλο τους στο να κάνουν το ψηφιακό ευρώ μια συναρπαστική προσφορά για τους πελάτες, αλλά το κλειδί της επιτυχίας θα είναι εάν τα επίπεδα υιοθέτησης από τους καταναλωτές δικαιολογούν στη πράξη τις απαιτούμενες επενδύσεις σε χρόνο, πόρους, διαδικασίες και υποδομές. Ενώ η βασική προϋπόθεση του ψηφιακού ευρώ είναι η παροχή μετρητών σε ψηφιακή μορφή, πρέπει να περιλαμβάνει τη δυνατότητα για καινοτόμες περιπτώσεις χρήσης. Ένα βασικό όφελος τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τον κλάδο λιανικής και χονδρικής είναι η περίπτωση χρήσης εκτός σύνδεσης. Αυτό σημαίνει ότι σε περιόδους διακοπών διαδικτύου ή ρεύματος, μπορεί να πραγματοποιηθεί επαρκής αριθμός συναλλαγών με το ψηφιακό ευρώ. Αυτό θα έκανε το ψηφιακό ευρώ σημαντικό για την υποστήριξη της ανθεκτικότητας του, όπως είναι τα μετρητά σήμερα. Με τις βασικές υπηρεσίες αγαθών που προσφέρει το εμπόριο στην καθημερινή ζωή, η δυνατότητα εκτός σύνδεσης θα ήταν ένα βασικό πλεονέκτημα. Οι βασικές ανησυχίες στο λιανικό εμπόριο είναι οι ακόλουθες:

Προμήθειες: το συνολικό κόστος αποδοχής πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο μηδέν και σε βάση προμήθειας ανά συναλλαγή, όχι ως ποσοστό της αξίας.

Υποχρεωτική αποδοχή: θα πρέπει να υπάρχουν περισσότερες εξαιρέσεις από την υποχρεωτική αποδοχή, ιδίως για την αποδοχή μετρητών. Η τρέχουσα πρόταση συνδέει πολύ στενά την αποδοχή μετρητών με την αποδοχή του ψηφιακού ευρώ, η οποία δεν θα λειτουργήσει σε πολλές περιπτώσεις χρήσης λιανικής, όπως μη επανδρωμένα αυτοεξυπηρετούμενα, πρατήρια καυσίμων, μηχανήματα αυτόματης πώλησης και ηλεκτρονικό εμπόριο.

Χωρίς περιορισμούς προμήθειες: καθώς η αποδοχή του ψηφιακού ευρώ γίνεται υποχρεωτική αλλά «δωρεάν για τους καταναλωτές για βασική χρήση» ο εμπορικός κλάδος χρειάζεται ισχυρές διασφαλίσεις έναντι της επιβολής υπερβολικά υψηλών τελών που χρεώνουν οι τράπεζες και οι Υπηρεσίες Παρόχων Πληρωμών (PSPs).

Νέες υποδομές και διαδικασίες: ενώ τα υπάρχοντα συστήματα και διεργασίες θα πρέπει να επαναχρησιμοποιούνται όσο το δυνατόν περισσότερο για να αποφευχθούν μακροχρόνιες και δαπανηρές ενημερώσεις, αναβαθμίσεις και επανεκπαίδευση, το ψηφιακό ευρώ δεν θα πρέπει να αναπαράγει το υπάρχον τοπίο, καθώς αυτό θα περιόριζε ενδεχομένως την καινοτομία.

Στην Ελλάδα τα Επιμελητήρια θα παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις, ώστε να προετοιμαστούμε κατάλληλα, έγκαιρα και προς όφελος των επιχειρήσεων και καταναλωτών.