Τα γεωπολιτικά, οι οικονομικές συνέπειες, από την Ρωσο-Ουκρανική κρίση, οι χαμένοι και οι κερδισμένοι αλλά και ο ρόλος της Διεθνούς Ναυτιλίας στο παγκόσμιο οικονομικά «ρευστό σκηνικό» ήταν μερικά από τα θέμα που απασχολούν το ΔΣ του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς. Την ελληνική επιχειρηματικότητα απασχολεί η αβεβαιότητα που δημιουργείται από την άγνωστη διάρκεια στον πόλεμο της Ουκρανίας. Καλούμαστε να αντέξουμε σε μια ακόμη κρίση, που άλλαξε τον κόσμο και τη Διεθνή Ναυτιλία, δημιουργώντας τρέχουσες γεωπολιτικές εξελίξεις, που δρομολόγησε η Ρωσο-Ουκρανική κρίση, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο ενεργειακό και την σοβούσα κρίση στο οικονομικό πεδίο με μία ρεαλιστική προσέγγιση των επιπτώσεων τόσο στο Ευρωπαϊκό, όσο και στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Αντιδιαστέλλοντας τις έννοιες, αλλά και τις ερμηνείες του ποιος είναι χαμένος και ποιος όχι από την εξέλιξη στο Ουκρανικό ζήτημα τονίζεται χαρακτηριστικά ότι η Ευρώπη είναι «πληγωμένη» εξ αιτίας του γεγονότος ότι εκ των πραγμάτων είναι αναγκασμένη, σε μία δύσκολη περίοδο, να κάνει στροφή προς την κατεύθυνση της απεξάρτησης της από τα ορυκτά καύσιμα που προμηθευόταν από την Ρωσία εξ αιτίας των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί, αλλά και από το γεγονός ότι ο ορίζοντας που θα τελειώσει η σύρραξη δεν είναι «καθαρός».

Στο σημείο αυτό, η αναφορά στο ρόλο της ναυτιλίας είναι απαραίτητη, κυρίως εστιάζοντας στις ροές υγροποιημένων αερίων από τις ΗΠΑ, αλλά και από άλλες χώρες σπεύδοντας να σημειώσει ότι μπορεί να αποτελεί εναλλακτική των αγωγών μεταφοράς αερίων, αλλά που δεν διασφαλίζει τις «ομαλές ροές» που θα ήθελε η Ευρώπη καθώς η ζήτηση είναι μεγάλη, ο ειδικός στόλος «μικρός σε μεγέθη» σε σύγκριση με το στόλο των δεξαμενόπλοιων άρα και τα κόστη, λόγω της διαμόρφωσης του ισοζυγίου προσφοράς ζήτησης αυξημένα. Από την όλη κατάσταση, οι ΗΠΑ είναι πολλαπλά κερδισμένες, καθώς η Ευρώπη στην ενεργειακή της μετάβαση «δένεται στο ενεργειακό άρμα» των ΗΠΑ για όσο διάστημα διαρκέσει αυτή η μετάβαση, ενώ παράλληλα η «αβεβαιότητα» που έχει προκαλέσει η κίνηση της Ρωσίας έχει ωθήσει σε επίπεδο χωρών μελών του ΝΑΤΟ την αύξηση των εξοπλιστικών αμυντικών προμηθειών. Ιδιαίτερης σημασίας και δυσκολίας είναι η ανάλυση της σχέσης ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας, ενώ απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από την «Δύση» ώστε να μην «στείλει στην αγκαλιά της Κίνας» την Ρωσία αμβλύνοντας τις μέχρι ώρας ιδιότυπες σχέσεις Ρωσίας Κίνας. Τέλος, σχετικά με τον ρόλο της ναυτιλίας, τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στην Ρωσία, αλλά και για τις πληθωριστικές πιέσεις που έχουν πυροδοτηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο με ορατό τον κίνδυνο επισιτιστικής κρίσης, δύσκολα οι επί μέρους αναλύσεις σε αυτά τα θέματα μπορούν να δώσουν πειστικές απαντήσεις. Η Ευρώπη πρέπει να βρει τρόπο να σταματήσει την «οικονομική αιμορραγία», να εξασφαλίσει την ενεργειακή της επάρκεια την χειμερινή περίοδο και να επουλώσει τις πληγές από τον «αυτοτραυματισμό» της μεγάλης εξάρτησης των ενεργειακών, παραγωγικών και επισιτιστικών αναγκών της από τρίτες Χώρες εξ Ανατολών.