Η εκτίμηση ότι η Ελλάδα αναμένεται να έχει καλύτερες επιδόσεις από την υπόλοιπη Ευρώπη και το 2024, καθώς η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται πλέον πολύ ταχύτερα, δεν δικαιολογεί κανένα εφησυχασμό, πολύ δε μάλλον σε μία χρονική συγκυρία όπου οι γεωπολιτικές εξελίξεις, ένθεν κακείθεν, «απειλούν» την αναπτυξιακή πορεία της ευρωπαϊκής, και όχι μόνο, οικονομίας. Τώρα, είναι το κατάλληλο timing να επιταχύνουμε στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων εκείνων που θα ισχυροποιήσουν περαιτέρω την οικονομία. Πλέον, δεν μπορούμε να μιλάμε έτσι απλά για μεταρρυθμίσεις. Είναι αναγκαίο, αυτές να είναι «βιώσιμες», σε βαθμό που θα δημιουργήσουν ένα σταθερό περιβάλλον μέσα στο οποίο θα μπορούν να αναπτυχθούν οι επιχειρήσεις. Είναι επιτακτική η ανάγκη να γνωρίζουν, επιτέλους, οι επιχειρηματίες μέσα σε ποιο οικονομικό περιβάλλον θα δραστηριοποιηθούν σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα, γνωρίζοντας, εκ των προτέρων, τους κανόνες της αγοράς. Να σταματήσουν να γίνονται αποδέκτες ανατροπών και εκπλήξεων που, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι αναδρομικές και δυσάρεστες. Η οικονομική σταθερότητα θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα, έτσι ώστε να μπορέσει η χώρα μας να επιστρέψει σε μια «κανονικότητα». Προς αυτή την κατεύθυνση, οι μεταρρυθμίσεις που θα υλοποιηθούν θα πρέπει να αντέχουν, τόσο σε εγχώριες, όσο και εξωτερικές οικονομικές πιέσεις.

 

Στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων, σημαίνουσα σημασία παρουσιάζει η προσπάθεια περαιτέρω περιστολής της γραφειοκρατίας. Εκείνης που προσδιορίζει τον ορίζοντα έναρξης της υλοποίησης μιας επένδυσης, άρα και της οικονομικής απόδοσης αυτής καθ΄ αυτής της επένδυσης. Είναι γνωστό ότι το τέρας της γραφειοκρατίας, αν δεν καταπολεμηθεί, με το «φάρμακο» της ψηφιοποίησης, θα συνεχίσει να αποτελεί «φόβητρο» για τους επενδυτές, αλλά και «δικαιολογία» για να προσπεράσουν επενδύσεις προς όφελος ανταγωνιστριών οικονομιών. Οι αποκρατικοποιήσεις του τελευταίου 7μήνου, αλλά και αυτές που αναμένεται να ολοκληρωθούν με τα περιφερειακά λιμάνια και αεροδρόμια, στηρίζουν την επενδυτική δυναμική και έχουμε τελευταία «κραυγαλέα» παραδείγματα, όπως η περίπτωση εισαγωγής του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος» στο ελληνικό χρηματιστήριο, όπου επιτεύχθηκε θεαματική υπερκάλυψη, με τις προσφορές των επενδυτών να φτάνουν τα 8 δισ. ευρώ εκ των οποίων το 85% αφορά τις προσφορές των ξένων επενδυτών και το 15% των εγχώριων. Μην ξεχάσουμε τον ναυπηγικό μας τομέα. Αυτόν που αναζωογονήθηκε μετά από μία μακρά περίοδο στην οποία είχε περιέλθει σε «μηχανική καταστολή» από εσφαλμένους χειρισμούς και επιλογές. Σήμερα, χάρη στις αποκρατικοποιήσεις, ο ναυπηγικός τομέας αποτελεί ένα από τα «ισχυρά χαρτιά» για την οικονομία της χώρας.

 

Τέλος, το προσεχές διάστημα, όταν μιλάμε για αναπτυξιακούς σχεδιασμούς, θα πρέπει να  σκεφτόμαστε πρώτα σε «μικρομεσαία κλίμακα». Άλλωστε, αυτή είναι κατά 99,9% η δομή της ελληνικής επιχειρηματικότητας που προσφέρει το 57% των θέσεων απασχόλησης και το 34% της προστιθέμενης αξίας και δεν απέχει από το 99,8% των 28 χωρών της ΕΕ.