Οι στρατηγικές προβλέψεις είναι μια αναπτυσσόμενη πρακτική στην εταιρική διαχείριση των μεγάλων εταιρειών και πολύ λιγότερο των μικρομεσαίων. Η διορατικότητα δεν είναι μία απλή πρόβλεψη ή μαντική διαίσθηση, αλλά πρόκειται για ένα εργαλείο στρατηγικής σκέψης που επιτρέπει στις επιχειρήσεις να εντοπίζουν πιθανές μελλοντικές εξελίξεις, τεχνολογικές αλλαγές, κοινωνικές τάσεις, και κινδύνους, ώστε να προσαρμόζουν τις στρατηγικές τους ανάλογα. Οι στρατηγικές προβλέψεις είναι η ικανότητα δημιουργίας και διατήρησης μιας υψηλής ποιότητας, συνεκτικής και λειτουργικής μελλοντικής άποψης και η χρήση των πληροφοριών που προκύπτουν με χρήσιμους οργανωτικούς τρόπους. Για παράδειγμα, για τον εντοπισμό δυσμενών συνθηκών, την καθοδήγηση πολιτικής, τη διαμόρφωση στρατηγικής και τη διερεύνηση νέων αγορών, προϊόντων και υπηρεσιών.

Η στρατηγική είναι ένα σχέδιο υψηλού επιπέδου για την επίτευξη ενός ή περισσότερων στόχων υπό συνθήκες αβεβαιότητας. Και από αβεβαιότητα άλλο τίποτα σε έναν κόσμο όλο και συχνότερων «οικονομικών σοκ». Γεωπολιτικές εντάσεις, οικονομικός παγκόσμιος πόλεμος και ό,τι άλλο μας επιφυλάσσει το μέλλον. Η πανδημία ήταν και παραμένει ένα καλό παράδειγμα για case study. Καμία επιχείρηση είτε στην παραγωγή, είτε στην εφοδιαστική, είτε στη χονδρική και λιανική πώληση δεν είχε διερμηνεύσει, ούτε είχε εντοπίσει τον κίνδυνο. Η ακαριαία εμφάνιση αυτού του κινδύνου έθεσε σε αμφισβήτηση όλο το σύστημα και δοκίμασε τα αντανακλαστικά του. Η πανδημία πέραν των όλων άλλων έθεσε και σε αμφισβήτηση την παγκοσμιοποίηση. Και ήταν ή πρώτη φορά σε αυτό τον αιώνα γιατί και τώρα είναι η δεύτερη φορά με τους δασμούς που έχει και πάλι τεθεί σε αμφισβήτηση του ποιος κάνει τι, τι παράγει, που το συναρμολογεί και που το πουλάει.

Πλοία που κτίστηκαν σε κινεζικές γιάρδες θα πληρώνουν έξτρα λιμενικά τέλη όταν πιάνουν αμερικανικά λιμάνια, καθώς έτσι αποφάσισε η αμερικανική κυβέρνηση. Σε ποιο σχεδιασμό υπήρχε η πρόβλεψη αυτή; Σε ποιο σχεδιασμό υπήρξε η πρόβλεψη ότι η έλλειψη, τεχνητή και μη σπανίων γαιών, μικροκυκλωμάτων, μπαταριών θα γονάτιζε την αυτοκινητοβιομηχανία παγκοσμίως και θα δημιουργούσε σοβαρές ελλείψεις στην μεταποίηση; Ποιος είχε προβλέψει τις επιπτώσεις από τον πόλεμο στην Ουκρανία στις τιμές του φυσικού αερίου και της μεταφοράς των σιτηρών από τη Μαύρη θάλασσα; Ποιος φανταζόταν τη διακοπή του θαλάσσιου εμπορίου από το ναυτικό ατύχημα στην διώρυγα του Σουέζ; Ποιος είχε προβλέψει την αποφυγή διέλευσης στην Ερυθρά Θάλασσα από τον κίνδυνο των Χούθι; Δεν γίνεται βεβαίως λόγος για επιτυχία ή αποτυχία των επιχειρήσεων, αλλά για βελτιωμένα αντανακλαστικά απέναντι σε κινδύνους στους νευραλγικούς κλάδους, του εμπορίου, της βιομηχανίας, της εφοδιαστικής, της ναυτιλίας και των υπηρεσιών. 

Καθίσταται προφανές ότι, η καινοτομία και η δημιουργική σκέψη βοηθά τις επιχειρήσεις να γίνουν πιο ευέλικτες και έτοιμες για ορατές και απρόβλεπτες αλλαγές. Το Ε.Β.Ε.Π. διατηρεί στις κορυφαίες θέσεις της ατζέντας του το θέμα της καινοτομίας και της δημιουργικής σκέψης, της γνωστής ελληνικής «πατέντας» με την καλή έννοια του όρου. Μάλιστα, μέσα από αρκετές διοργανώσεις έχει καταδείξει τη σημασία και το ρόλο της καινοτόμου σκέψης, της καινοτόμου λύσης ως στοιχείων βελτίωσης λήψης αποφάσεων με βάση μελλοντικές δυνατότητες. Για να επιτύχουν, λοιπόν, οι ΜμΕ  υψηλότερο αντίκτυπο, πρέπει να επενδύσουν σε προηγμένα αναλυτικά ψηφιακά στοιχεία. Εκτιμάται πως, η επιτάχυνση στις οικονομικές αποδόσεις των εταιρειών που επενδύουν σήμερα στη χρήση τεχνολογίας μπορεί να τριπλασιαστεί μέχρι το 2030, δηλαδή μέσα σε μία πενταετία.

Σήμερα όπου η ψηφιακή τεχνολογία έχει κυριεύσει όλους τους τομείς μια εταιρεία που τα χρησιμοποιεί μπορεί να εντοπίσει ότι η αύξηση της τεχνητής νοημοσύνης θα αλλάξει δραστικά το πελατολόγιο ή το επιχειρηματικό της μοντέλο. Έτσι, μπορεί να αρχίσει να προσαρμόζει από τώρα τις στρατηγικές της, αντί να αντιδρά εκ των υστέρων. Η χρήση της ΑΙ μπορεί να είναι το μέλλον υπό τη βασική προϋπόθεση ότι η αξιοποίησή της θα συμπεριλάβει και τα γνωστά δοκιμασμένα μοντέλα. Ο συνδυασμός πείρας, εμπειρίας και τεχνολογίας είναι το μελλοντικό όπλο. Η πραγματική ισχύς έρχεται όταν αυτά τα εργαλεία συνδυάζονται στο πλαίσιο ενός ολιστικού στρατηγικού σχεδίου, βασισμένου σε δεδομένα, συμμετοχή της επιχειρηματικότητας και προσανατολισμού στο μέλλον.

Η ανταγωνιστικότητα και η ανθεκτικότητα είναι δύο πυλώνες επιβίωσης και επιτυχίας των επιχειρήσεων, ειδικά σε ένα περιβάλλον που αλλάζει διαρκώς, γεμάτο προκλήσεις, τεχνολογικές εξελίξεις και αστάθεια. Για να ενισχυθούν αυτοί οι πυλώνες, υπάρχουν συγκεκριμένα εργαλεία και προσεγγίσεις που μπορούν να αξιοποιηθούν. Η διορατικότητα αντιπροσωπεύει μια συγχώνευση των μελλοντικών μεθόδων με εκείνες της στρατηγικής διαχείρισης. Το ερώτημα είναι πως μπορούν οι ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις να ενημερωθούν, να αποκτήσουν, να εφαρμόσουν και να αξιοποιήσουν αυτά τα εργαλεία του μέλλοντος, που όμως είναι απαραίτητα για χρήση από τώρα. Η απάντηση βρίσκεται στα τοπικά Επιμελητήρια και τους κλαδικούς επιχειρηματικούς φορείς, σε συνεργασία με την Ειδική Γραμματεία Μακροπρόθεσμου Σχεδιασμού του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης.