Ο διεθνής εμπορικός πόλεμος που μαίνεται με τις αναγγελίες επιβολής ένθεν κακείθεν δασμών «ρευστοποίησε εν μία νυκτί» τις παγκόσμιες σταθερές στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. 

Το στοίχημα είναι να δούμε ποιες οικονομίες θα βγουν λιγότερο «λαβωμένες» από τις μάχες που θα εξελιχθούν προσεχώς σε ένα πεδίο, όπου οι ισχυρότεροι θα συγκρουστούν ανελέητα και ποιες θα είναι για την ελληνική οικονομία οι «παράπλευρές απώλειες». 

Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου εγκαίρως, για το ενδεχόμενο επιπτώσεων από την αποδόμηση του ελεύθερου εμπορίου, ερμηνεύοντας τις ενδείξεις που είχαν διαφανεί στον ορίζοντα.

Όντας επιλιμένιο Επιμελητήριο και μάλιστα στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, όπου «χτυπά η καρδία» της ισχυρότερης ναυτιλίας είχε κατανοήσει απόλυτα τη σημασία και το ρόλο των μέσων εκείνων, που σε κατάσταση κρίσεως, όπως αυτή που διάγουμε, θα λειτουργήσουν σωστικά.

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να προστατεύσει τα εθνικά μας συμφέροντα με προσεκτικές κινήσεις που θα ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα, την αυτονομία, καθώς και την αυτονομία μας σε στρατηγικούς τομείς, όπως η ενέργεια, οι πρώτες ύλες, ώστε να μειώσουμε την έκθεσή μας σε διεθνείς οικονομικές διαταραχές. 

Οφείλει να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις για να προσελκύσει ακόμα περισσότερες επενδύσεων, να αναμορφώσει το Θεσμικό Πλαίσιο για την προσέλκυση Άμεσων Ξένων Επενδύσεων. Παράλληλα οφείλει να απλουστεύσει το επιχειρηματικό περιβάλλον με στόχο τη μείωση των διοικητικών βαρών, αλλά και της γραφειοκρατίας που εξακολουθεί να υφίσταται. 

Οφείλει να διευρύνει τη παραγωγική βάση της ελληνικής οικονομίας με «ακαριαία άρση» όλων των αντικινήτρων, που λειτουργούν ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη.

Έχω τονίσει επανειλλημένα την αναγκαιότητα άσκησης εξωστρεφούς πολιτικής με τη συνεργασία θεσμικών φορέων και επιχειρήσεων και με πρωταρχικούς στόχους την περεταίρω διείσδυση σε αναπτυσσόμενες αγορές, αλλά και σε αγορές με μεγάλα μεγέθη όπως της Κίνας και της Ινδίας. Σήμερα μάλιστα οφείλουμε να αποτυπώσουμε ευκρινώς τη συμπεριφορά των αγορών και την θέση που κατέχει η χώρα σε αυτές εν μέσω παγκόσμιου οικονομικού πολέμου αξιοποιώντας τα γεωστρατηγικά μας πλεονεκτήματα. 

Είναι σίγουρο ότι οι δασμοί θα αναδιατάξουν τις εμπορευματικές ροές και η Ελλάδα θα πρέπει να είναι έτοιμη να αξιοποιήσει αυτές τις αλλαγές, καθώς χώρες με ισχυρή εξαγωγική παρουσία θα αναζητήσουν νέους εταίρους στο άμεσο προσεχές διάστημα. Παράλληλα θα πρέπει να προσέξουμε και το ρόλο μας στην παγκόσμια εφοδιαστική.  Η πρόσκαιρη αναστολή επιβολής δασμών «άνοιξε ένα παράθυρο» που φαίνεται πως έφερε μέσα τη «θύελλα» στην εφοδιαστική, καθώς η τακτική του «stop-and-go» δημιούργησε διακυμάνσεις που τώρα είναι ικανές να «σπάσουν» τους κρίκους της εφοδιαστικής.

Το γεγονός πως η Κομισιόν ανέλαβε τις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ δεν πρέπει να μας καθησυχάζει. Είναι εσφαλμένο να επιχειρούμε να προσδιορίσουμε το αν και κατά πόσο επηρεάζεται η οικονομία μας πρωτογενώς ή δευτερογενώς από τον εμπορικό πόλεμο, που αμφισβητεί πλέον ισοτιμίες, μετοχές, ομόλογα, εκτινάσσει πληθωρισμό και δανεισμό. Μετά την πανδημία, οι δασμοί είναι η δεύτερη φορά που αμφισβητούν ανοικτά την παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Στους οικονομικούς πολέμους δεν υπάρχουν κερδισμένοι. Υπάρχουν μόνο χαμένοι. Η οικονομία μας στη δράση των δασμών μπορεί να βγάλει αντίδραση, ακόμα και εάν δεχθεί τις επιπτώσεις μπορεί να δείξει ανθεκτικότητα. Αλλά για να συμβεί αυτό απαιτείται, όλα τα «πρέπει» που οφείλει η κυβέρνηση και αυτά που «μπορούμε» να κάνουμε, να γίνουν πράξη το συντομότερο