H υγεία και η ασφάλεια ναυτιλόμενων, ήταν και παραμένει μεταξύ των κορυφαίων θεμάτων της ατζέντας των θεμάτων που σχετίζονται με τις λειτουργίες των πλοίων.

Η σημασία και ο ρόλος των ναυτεργατών, σε αυτό που σήμερα ονομάζεται ναυτιλιακή βιομηχανία είναι πρωταγωνιστικός.

Και ως ένας τέτοιος ρόλος πρέπει να τύχει και του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.

Τα τελευταία στοιχεία από το «The Mission to Seafarers», αποτυπώνει ανάγλυφα τις παραμέτρους εκείνες που προσδιορίζουν την επαγγελματική ζωή επί των πλοίων, εγείροντας σοβαρές ανησυχίες για τις συνθήκες για όλους, όσους εργάζονται στη θάλασσα.

Διαχρονικές ανησυχίες για μη βιώσιμο φόρτο εργασίας, ανεπαρκή άδεια στην ξηρά, περιορισμένες ώρες ανάπαυσης, οικονομικές ανησυχίες και το βάρος του αποχωρισμού από την οικογένεια, αντιμετωπίζουν τώρα και τους κινδύνους ασφάλειας, είτε στην Ερυθρά Θάλασσα, είτε στα ύδατα υψηλού κινδύνου για πειρατείες.

Οι ναυτικοί αισθάνονται τις παγκόσμιες κρίσεις πρώτοι, όπως έχει διαπιστωθεί τα τελευταία χρόνια.

Οι ναυτικοί συχνά αισθάνονται υπερβολική δυσφορία από την υπερβολική γραφειοκρατία και τον υπερβολικό έλεγχο που ασκείται από την ξηρά.

Ωστόσο, ακόμη και σήμερα απαιτείται κοινή προσπάθεια για τη βελτίωση της κατανόησης των συνθηκών εργασίας στο πλοίο και την ξηρά, με στόχο τη γεφύρωση του χάσματος μέσω καλύτερου διαλόγου, εκπαίδευσης και διαφάνειας.

Όπως και στην ξηρά ένας «χαρούμενος» εργαζόμενος που τον υποστηρίζει η επιχείρηση που απασχολείται αποδίδει καλύτερα, έτσι ισχύει και στην θάλασσα.

Με την διαφορά ότι, η απασχόληση στην θάλασσα έχει ιδιομορφίες που εκτιμώ πως θα πρέπει να αναλυθούν περισσότερο από τους ειδικούς, σε θέματα ψυχολογικής υποστήριξης για την διαμόρφωση, ή μάλλον για την επαναδιαμόρφωση εκείνων των παραμέτρων που προσδιορίζουν το ψυχολογικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ασκούνται οι όποιες δραστηριότητες εν πλω.

Η ευημερία των ναυτικών δεν μπορεί να εξαρτάται από ένα απλό πλαίσιο, αλλά από μία πολιτική ευέλικτη και ικανή να αναγνωρίζει και να εστιάζει στις αλλαγές που επιφέρουν, για παράδειγμα, οι τεχνολογικές εξελίξεις, όπως το ίντερνετ και οι δορυφορικές συνδέσεις, χάρη στις οποίες μειώθηκε το αίσθημα της «απόστασης» , της απομόνωσης, από τους δικούς τους ανθρώπους.

Όσον αφορά στις τεχνολογικές εφαρμογές που δημιουργούν το αίσθημα του κινδύνου για τις θέσεις εργασίας και άλλα πολλά, οι ναυτικοί έχουν μοιραστεί τις ανησυχίες τους και είναι καθήκον της ναυτιλιακής βιομηχανίας να στρέψει την προσοχής της σε αυτές.

Η ναυτιλία κινεί το 90% του παγκόσμιου εμπορίου με τον παγκόσμιο στόλο τον οποίο κινούν οι ναυτεργάτες.

Για να έχουμε, λοιπόν, καλές θάλασσες με υγεία και ασφάλεια, οφείλουμε να προσέξουμε το ναυτεργατικό μας δυναμικό και μάλιστα, σε μία χρονική συγκυρία, όπου διαφαίνεται στον ορίζοντα η έλλειψη ενός εξαιρετικά μεγάλου αριθμού αξιωματικών για να επανδρώσουν τις νεότευκτες μονάδες, που θα πέσουν στην επόμενη τριετία και πλέον στο νερό.

Μην ξεχνάμε ότι η προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα κρίνεται και από το πόσο ευχαριστημένοι είναι εκείνοι που απασχολούνται σε αυτό.