Δεν πρέπει να επαναπαυθούμε στα αισιόδοξα στοιχεία, ότι φέτος ο θαλάσσιος τουρισμός θα πάει καλύτερα, αλλά, ας επιδιώξουμε να διασφαλίσουμε, ότι το yachting θα πηγαίνει καλύτερα, με «γεωμετρική πρόοδο» κάθε χρόνο. Και για να συμβεί αυτό, πρωτίστως, θα πρέπει να ξεκινήσει μια εκστρατεία απενοχοποίησης, καθώς ο τομέας του επαγγελματικού yachting έχει εσφαλμένα καταχωρηθεί, ως μια μορφή τουρισμού, για υπερυψηλά εισοδήματα και άστοχα, ότι δεν προσφέρει τίποτα στις τοπικές κοινωνίες. Παράλληλα, σε αυτή την εκστρατεία θα πρέπει να φωτιστεί, επαρκώς, το όλον του οικονομικού αποτυπώματος του τομέα, καθώς και σε αυτό το κομμάτι υπάρχουν εσφαλμένες, ή και αμυδρές εικόνες για την συνεισφορά του στην οικονομία. Πρέπει να φωτιστεί ο στόλος των επαγγελματικών σκαφών, κατά τον ίδιο τρόπο, που η φορτηγός ναυτιλία της χώρας, κατ’ έτος, «φρεσκάρει» τις γνώσεις της πολιτείας για την συνεισφορά, από τις δραστηριότητες και τις θέσεις απασχόλησης σε ξηρά και θάλασσα, υπενθυμίζοντας, παράλληλα, την δυναμική του cluster, που αναπτύσσεται γύρω από τις δραστηριότητες του τομέα.

Η μεγάλη πρόκληση είναι το «σπάσιμο των στερεοτύπων» και η δημιουργία ενός σχεδιασμού ανάπτυξης πέραν του οραματισμού, που «χορτάσαμε» να ακούμε στις διάφορες εκδηλώσεις για τον θαλάσσιο τουρισμό. 

Βρισκόμαστε στο κλείσιμο του πρώτου τετάρτου του 21ου αιώνα και συνεχίζουμε να συζητάμε από το 1960, που ξεκίνησε η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού στην Ελλάδα, για τις μαρίνες και τις ελλείψεις σε θέσεις ελλιμενισμού και εξοπλισμού, για την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών, για την ναυπήγηση ελληνικών σκαφών, την ανακύκλωση πλαστικών σκαφών, σε «πράσινα» μικρά και μεγαλύτερα ελληνικά ναυπηγεία και για πολλά άλλα. Δυστυχώς, αυτές οι ατέρμονες συζητήσεις απέσπασαν την προσοχή από το πεδίο, που κινήθηκε και κινείται ο ανταγωνισμός. 

Δεν θα αναφερθώ στα ισοζύγια μαρίνων στο Αιγαίο, Ιόνιο και Αδριατική και των θέσεων ελλιμενισμού, αλλά θα υπενθυμίσω στοιχεία από το cluster, που περιστρέφεται γύρω από το επαγγελματικό Yachting. Τροφοεφοδιασμοί, ανταλλακτικά για μηχανές και άλλα αναλώσιμα, καύσιμα, μικρές ναυπηγοεπισκευαστικές μονάδες, και συνέργειες, με άλλες μορφές του επίγειου τουρισμού, είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία, που η πολιτεία «δεν βλέπει», αλλά ούτε και το πλατύ κοινό γνωρίζει, θεωρώντας, ότι αυτός ο τομέας αφορά τα υπερυψηλά εισοδήματα και άρα, δεν χρήζει προσοχής.

Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς, εγκαίρως, έχει καταθέσει τις δικές του προτάσεις- επισημάνσεις για το θαλάσσιο τουρισμό, συνεισφέροντας στο πλαίσιο σχετικής πρωτοβουλίας, που είχε αναπτυχθεί από την Κ.Ε.Ε.Ε και υποστηρίζει κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα και στους δύο τομείς του θαλάσσιου τουρισμού, σε μία «χώρα βουτηγμένη στη θάλασσα».

Η Ελλάδα, το έχουμε ξαναπεί, μπορεί να γίνει το νέο «Yachting Home Port», παγκοσμίως, υπό την προϋπόθεση, ότι θα υπάρξει ένας ολιστικός σχεδιασμός, που θα απαντήσει ρεαλιστικά και με συγκεκριμένο ορίζοντα χρόνου, στο σύνολο των αναπτυξιακών προκλήσεων που αντιμετωπίζει το επαγγελματικό yachting σήμερα.