Η πράσινη μετάβαση δεν είναι μόνο αναγκαία, αλλά και μια τεράστια ευκαιρία για την διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της χώρας. Σήμερα, που το κυρίαρχο θέμα, για την μεταποίηση, είναι το ενεργειακό, δεν έχουμε περιθώρια να αναλώνουμε χρόνο σε αναλύσεις, περί την «πράσινη οικονομία», τα ορυκτά καύσιμα και την σωρεία των αριθμών, που επί της ουσίας κατατείνουν στο συμπέρασμα, ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας είναι το μέλλον για μια χώρα, όπως η Ελλάδα. Δεν περισσεύει χρόνος για σχέδια επί χάρτου, αλλά απαιτείται, τώρα, η σχηματοποίηση εκείνου του πλαισίου, που θα συμβάλει, αμφίδρομα, στις επιχειρήσεις, που κινούνται στα πεδία της «πράσινης μετάβασης». Ο λόγος, φυσικά, για ένα πλαίσιο, που θα βοηθήσει στην σχηματοποίηση ενός επενδυτικού πλαισίου, που θα λειτουργήσει ως μαγνήτης, για επενδύσεις από το εσωτερικό και εξωτερικό στις ΑΠΕ.
Και είναι η ώρα να κατανοήσουμε στην Ελλάδα, ότι οι επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας -ηλιακή, αιολική και υδροηλεκτρική ενέργεια- αποτελούν κλειδί για τη μετάβαση σε μια πιο πράσινη και βιώσιμη οικονομία. Έργα, όπως τα αιολικά πάρκα μεγάλης κλίμακας και οι ηλιακές εγκαταστάσεις, όχι μόνο μειώνουν τις εκπομπές, αλλά δημιουργούν και νέες θέσεις εργασίας, αναβαθμίζοντας την τοπική οικονομία. Πρέπει να περάσουμε από την θεωρία στην πράξη, απαλείφοντας γραφειοκρατικά εμπόδια και χρονικές καθυστερήσεις, στο δρόμο των επενδύσεων, προς την πράσινη μετάβαση.
Οφείλουμε να κατανοήσουμε, ποια πλαίσια διαμορφώνει η πράσινη μετάβαση, για αυτό που όλοι ονομάζουμε βιώσιμη οικονομία. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι οι επενδύσεις σε αυτόν τον τομέα, που, δυστυχώς, συνεχίζει να συγκεντρώνει τα πυρά μιας μερίδας του κόσμου, που αδυνατεί να κατανοήσει τα οφέλη, είναι μονόδρομος. Δεν μπορεί να μιλάμε για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, τα καυσαέρια και τις επιπτώσεις στην υγεία των πολιτών, τα κόστη της ηλεκτρικής ενέργειας, για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, αν δεν επενδύσουμε στις ΑΠΕ. Εδώ οφείλω να υπενθυμίσω, ότι η Ελλάδα έκανε άλματα στην ανάπτυξη των ΑΠΕ, όπως και τα σχετικά στοιχεία δείχνουν, αλλά «ξέχασε» να επενδύσει στα δίκτυα διαχείρισης και διανομής αυτής της ενέργειας, που παράγεται από τις ΑΠΕ και η οποία δεν αξιοποιείται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ωστόσο, ποτέ δεν είναι αργά, όπως έδειξε και ο τομέας των τηλεπικοινωνιών στην χώρα, που από το χαλκό περάσαμε στις οπτικές ίνες. Και αυτή ήταν μία επένδυση των παρόχων, η οποία, ήδη, έχει δείξει την αξία της και πιστεύω, ότι στο μεγαλύτερο τμήμα της, έχει, ήδη, εισέλθει στη φάση της απόσβεσης.
Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω, ότι στο επιχειρείν η ανάπτυξη έρχεται μέσα και από τις συνέργειες. Η Ελλάδα βρίσκεται σε προνομιακή θέση στη Μεσόγειο και γιατί όχι, να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην ανάπτυξη συνεργειών με άλλες χώρες της Μεσογείου, αλλά και της Βαλκανικής. Δεν πρέπει να βλέπουμε το δένδρο, αλλά το δάσος. Επιχειρηματική ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, ελληνικών αλλά και ευρωπαϊκών προϊόντων, θέσεις εργασίας, αξιοποίηση επιστημονικού δυναμικού, καινοτομίες, και όχι μόνο, συνθέτουν μία εικόνα, όχι από μία «ταινία προσεχώς…», αλλά μία εικόνα της σημερινής πραγματικότητας. Μίας πραγματικότητας, στην οποία είναι καιρός να εντάξουμε και την πυρηνική ενέργεια, ιδιαίτερα τώρα, όπου η τεχνολογική πρόοδος εγγυάται μεγαλύτερη ασφάλεια στις εγκαταστάσεις, ιδιαίτερα, με τους αντιδραστήρες «τσέπης».
Αν συνδυάσουμε ΑΠΕ και πυρηνική ενέργεια, είναι σίγουρο, ότι σαν χώρα θα ελαχιστοποιήσουμε την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Γιατί οποιεσδήποτε άλλες επιλογές θα είναι «πράσινα άλογα», και όχι πράσινη μετάβαση.
Αν δράσουμε τώρα, έχουμε χρόνο, ακόμη και αν λάβουμε υπόψη μας τα σφικτά χρονοδιαγράμματα του ΙΜΟ, για την πράσινη μετάβαση της ναυτιλίας. Η οποία, υπενθυμίζω, διακινεί κάτι περισσότερο από το 80% του παγκόσμιου εμπορίου. Η ανταγωνιστικότητα και, κυρίως, η βιωσιμότητα της οικονομίας μας, καλώς ή κακώς, εξαρτάται από το ενεργειακό. Το Ε.Β.Ε.Π. διατηρεί, στην κορυφή της ατζέντας των θεμάτων αιχμής, το ενεργειακό, ως παράγοντα ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, για την οποία έχει τοποθετηθεί, εγκαίρως , και κυρίως με ρεαλιστικές προτάσεις, που δίνουν λύσεις στην ενεργοβόρα βιομηχανία.
Ώρα λοιπόν για άλματα προς τα εμπρός και όχι για ατέρμονες συζητήσεις…
|