Η απάντηση στο ερώτημα, εάν και πόσο είναι βιώσιμη η βιωσιμότητα, είναι εξαιρετικά «κρίσιμη» σε μία χρονική συγκυρία όπου στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον τα πάντα είναι «ρευστά». Η αλήθεια είναι ότι περί της βιωσιμότητας ως έννοιας έχει γίνει πολύς λόγος αλλά επι της ουσίας πολλά από τα συμπεράσματα δεν έχουν περάσει στην φάση της ενσωμάτωσης σε μία πολιτική που να εγγυάται ακριβώς την βιωσιμότητα. Σε όλη την Ευρώπη, ιδιαίτερα σε αγροτικές, απομακρυσμένες και παραμεθόριες περιοχές οι ΜμΕ χρησιμεύουν ως κινητήρες καινοτομίας, οικονομικής σταθερότητας και κοινωνικής συνοχής. Η συμβολή τους είναι απαραίτητη στις τοπικές οικονομίες και στο ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο ασφάλειας.

Για να ευδοκιμήσουν οι ΜμΕ και να συμβάλουν πλήρως στην ανθεκτικότητα της Ευρώπης, πρέπει να λειτουργούν σε ένα σταθερό και προβλέψιμο περιβάλλον. Η Ευρώπη πρέπει να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για τις ΜμΕ ώστε να προσαρμοστούν στις οικονομικές αλλαγές και τις παγκόσμιες κρίσεις. Όταν οι ΜμΕ αισθάνονται σιγουριά, επενδύουν, καινοτομούν και ενισχύουν τις βιομηχανίες, ενισχύοντας τη συνολική ασφάλεια της Ευρώπης. Η στρατηγική αυτονομία και ασφάλεια της Ευρώπης εξαρτώνται από τη δύναμη των μικρομεσαίων της, που με τις σωστές πολιτικές σταθερότητας μπορούν να συμβάλουν σε μια ασφαλέστερη και πιο ανθεκτική Ευρώπη. Εδώ ακριβώς τίθεται το θέμα. Το πρόβλημα της βιωσιμότητας των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων καθώς και ο φόβος έκρηξης λουκέτων και ανεργίας δεν είναι ελληνικό θέμα, αλλά πανευρωπαϊκό ζήτημα, που πρέπει να αντιμετωπισθεί σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο. Η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ανταγωνιστικότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων οι οποίες δοκιμάζονται από ανάλογου μεγέθους επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στην Ασία, και όχι μόνο.

Οφείλουμε να προσεγγίσουμε τον όρο βιωσιμότητα ολιστικά και αν αναγνωρίσουμε τις πραγματικές διαστάσεις ώστε η χάραξη πολιτικής που θα συμβάλει στην διασφάλιση της βιωσιμότητας των ΜμΕ να λαμβάνει υπόψη την επιχειρηματική, κοινωνική, περιβαλλοντική και βέβαια οικονομική βιωσιμότητα. Είναι αναγκαία μια σφαιρική προσέγγιση για τη διασφάλιση μακροπρόθεσμης επιτυχίας της επιχείρησης, δημιουργώντας ένα βιώσιμο μοντέλο που εξυπηρετεί τα οικονομικά της συμφέροντα αλλά και το κοινωνικό και περιβαλλοντικό καλό. Η ολοκληρωμένη και στρατηγική προσέγγιση της επιχειρηματικής δραστηριότητας δημιουργεί συνθήκες στις οποίες η επιχείρηση μπορεί να καινοτομεί, να προσελκύει εργαζομένους, συνεργάτες και πελάτες, και να αποκτά και διατηρεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην αγορά. Άρα στην ουσία μιλάμε για την δημιουργία ενός ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.

Σε μια εποχή όπου η κλιματική αλλαγή, η εξάντληση των φυσικών πόρων και η κοινωνική ανισότητα αποτελούν επείγοντα ζητήματα, οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να λειτουργούν με τον παραδοσιακό τρόπο χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους αυτές τις παραμέτρους που προανέφερα. Συνολικά, οι βιώσιμες πρακτικές δεν είναι μόνο μια ηθική επιταγή, αλλά και μια επιχειρηματική στρατηγική που μπορεί να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμη οικονομική ευημερία, μειώνοντας τους κινδύνους και αυξάνοντας τις ευκαιρίες ανάπτυξης. Με την υιοθέτηση αυτών των πρακτικών, οι επιχειρήσεις μπορούν να συνεισφέρουν στην οικοδόμηση ενός πιο βιώσιμου και δίκαιου κόσμου, ενώ παράλληλα διασφαλίζουν τη δική τους μακροπρόθεσμη επιτυχία.