Η ταχεία επένδυση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), ελέω του ενεργειακού προβλήματος και της «πράσινης μετάβασης», ανέδειξε ένα σοβαρό ζήτημα. Αυτό της τεχνικής υποστήριξης. Σήμερα μιλάμε για επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ, αλλά την ίδια στιγμή υπάρχει «αφωνία» στην επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό, που θα κληθεί αύριο να υποστηρίξει τεχνικά, είτε τα φωτοβολταϊκά πάρκα, είτε τις ανεμογεννήτριες, σε ξηρά και θάλασσα, είτε ακόμη και τα συστήματα παραγωγής ενέργειας από τα κύματα. Ταυτόχρονα, οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν φέρει, επίσης, στο προσκήνιο το θέμα της αποθήκευσης και διαχείρισης τις παραγόμενης ενέργειας από τις ΑΠΕ, που είναι σίγουρο ότι θα απαιτήσουν ένα έμψυχο δυναμικό, κατάλληλα καταρτισμένο σε αυτές τις τεχνολογίες. Σήμερα η μεταποίηση στο «διάβα της πράσινης μετάβασης» αντιμετωπίζει ακριβώς αυτή την έλλειψη καταρτισμένων στελεχών, σε αυτές τις τεχνολογίες, όπως ανάλογα αντιμετωπίζει και την έλλειψη στελεχών καταρτισμένων στις ψηφιακές τεχνολογίες και ιδιαίτερα, με εξειδίκευση στην τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ). 

Το Εμπορικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς συμμερίζεται πλήρως την άποψη, ότι είναι καιρός να εντατικοποιήσουμε τις επενδύσεις στις δεξιότητες των ανθρώπων. Περισσότερο από ποτέ, όλοι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία και τους πόρους που διαθέτουμε για να ενισχύσουμε την εκπαίδευση, την κατάρτιση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων. Είναι θετικό το γεγονός, ότι οι επιχειρήσεις ζητούν υποστήριξη για την ενίσχυση της απόκτησης δεξιοτήτων, ευθυγραμμισμένες με τις ταχύτατα μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς εργασίας. 

Η μετάβαση προς μια «πράσινη» εποχή και οικονομία, αποτελεί μια ιδιαίτερα σημαντική πρόκληση για την αγορά εργασίας. Αυτή η μετάβαση συνεπάγεται αλλαγές στην αγορά εργασίας, σε όρους δεξιοτήτων και απασχόλησης. Γι’ αυτό απαιτείται να αντιμετωπιστεί η αναντιστοιχία των δεξιοτήτων των εργαζομένων και των νέων αναγκών, που συνεχώς αναδύονται στην αγορά εργασίας, μέσα από πολιτικές οι οποίες θα εφοδιάζουν τον εργαζόμενο πληθυσμό με τις σωστές «πράσινες» δεξιότητες.  

Προς τούτο, εγκαίρως το Ε.Β.Ε.Π. είχε αναδείξει τις ελλείψεις σε ικανά καταρτισμένο έμψυχο δυναμικό και κινούμενο για την επίλυση του «προβλήματος» υλοποίησε μία πολιτική, η οποία «γεφύρωσε» τα πανεπιστημιακά και άλλα τεχνολογικά ιδρύματα με την μεταποίηση, με μόνο στόχο να γίνουν κατανοητές οι ανάγκες σε τεχνικό προσωπικό και ιδιαίτερα, για το γνωσιακό επίπεδο των στελεχών, που θα κληθούν αύριο να καλύψουν τις όποιες ανάγκες των επιχειρήσεων.

Σήμερα, λοιπόν, δεν πρέπει να συνεχίσουμε να βλέπουμε «μονοδιάστατα» τα τεχνικά  επαγγέλματα, αλλά να τα δούμε, ως μία στέρεα βάση, για να στηρίξουμε προγράμματα μετεκπαίδευσης στις «πράσινες τεχνολογίες», ώστε σταδιακά το «φυτώριο» αυτό να καλύψει σταδιακά τις ανάγκες σε καταρτισμένα στελέχη, που είναι σίγουρο ότι αναζητά η αγορά.