Αρκετοί πολίτες υποστηρίζουν πως πλέον έχουν καταργηθεί οι όποιες πολιτικές ιδεολογικές διαφορές και πως δεν υπάρχει δεξιά, κέντρο και αριστερά, κάτι που βεβαίως δεν ισχύει. Η αλήθεια είναι πως οι διαχωριστικές γραμμές έχουν μετακινηθεί και ίσως κάποια χρώματα να έχουν ξεθωριάσει. Σε λίγες μέρες ψηφίζουμε με απλή αναλογική, η οποία όμως θέλει και απλή λογική. Η λογική λέει να ψηφίσουμε το κόμμα που μας εμπνέει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη για το οικογενειακό, το επαγγελματικό και το πατριωτικό μας συμφέρον. Επίσης η απλή αναλογική, σύμφωνα πάντα με τη πολιτική κουλτούρα που έχει διαμορφωθεί διαχρονικά στην χώρα μας, είναι στην πραγματικότητα απώλεια κοινωνικού και οικονομικού χρόνου. Για τον λόγο αυτό, ως ψηφοφόροι προφανώς έχουμε να αντιμετωπίσουμε σε διάστημα 40 ημερών δύο εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι το τελικό αποτέλεσμα. Ας φερθούμε λοιπόν έξυπνα, ας αποφασίσουμε για το μέλλον μας και ας αφήσουμε το «πολιτικό ρίσκο» στα κόμματα.

Η «μάχη» των κομματικών προγραμμάτων και διλημμάτων είναι βεβαίως σημαντική, εάν κάποιος αναποφάσιστος ψηφοφόρος θέλει να γνωρίσει τον προεκλογικό σχεδιασμό και να καταλάβει τους πραγματικούς μετεκλογικούς στόχους της κάθε παράταξης. Η ιδεολογία και όχι η ιδεοληψία, ο ρεαλισμός και όχι ο λαϊκισμός, η καθαρή σκέψη και όχι ο θυμός, συνθέτουν την καλύτερη απόφαση πριν την κάλπη, για καθένα συνειδητοποιημένο ψηφοφόρο. Εάν μάλιστα θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα «δεκάλογο» για τον Έλληνα ψηφοφόρο, ενδεχομένως να δυσκολευτούμε, αλλά θα το επιχειρήσω με προσωπικά κριτήρια και με την εμπειρία των 40 ετών ανελλιπούς άσκησης του εκλογικού μου δικαιώματος, επιλέγοντας τις παρακάτω 10 επισημάνσεις.

Πρώτον, ψηφίζουμε τόσο παλαιούς, όσο και νέους πολιτικούς σε ιδέες και όχι σε ηλικία, με την ελπίδα ότι δεν είναι συμβιβασμένοι με τον λαϊκισμό. Επιπλέον, όσους είναι εξοικειωμένοι με τις τεχνολογίες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση που θα αλλάξει τα πάντα στην επόμενη δεκαετία. Οι εκλογές είναι μια ευκαιρία, να επιβραβεύσουμε παλαιούς με αξιόλογη διαδρομή και να ξεχωρίσουμε νέους για να αποκτήσουν πολιτική εμπειρία.

Δεύτερον, ψηφίζουμε χωρίς ταμπού και χωρίς να διαχωρίζουμε γυναίκες με άντρες, αλλά αυτούς που είναι καλύτεροι και ικανότεροι ώστε να κάνουν την διαφορά. Η επιλογή φύλου περιορίζει τις επιλογές μας και αδικούμε τους αξιόλογους υποψήφιους που έχουν καλύτερη αίσθηση της πραγματικότητας και πρακτικό νου, ώστε να ανταποκριθούν στα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα.

Τρίτον, ψηφίζουμε όσους προσέφεραν στα κοινά, στην αυτοδιοίκηση, όσους στάθηκαν δίπλα στα αιτήματα των συμπολιτών τους, όσους ζουν με τις οικογένειες τους στην εκλογική μας περιφέρεια, όσους μας εκπροσωπούν ανιδιοτελώς και όχι όσους μας χρησιμοποιούν για να εκλεγούν, να ανελιχθούν και να βολευτούν.

Τέταρτον, ψηφίζουμε αξιόλογους επαγγελματίες, επιστήμονες, ακαδημαϊκούς και όσους έχουν καταξιωθεί και δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά πριν πολιτευτούν, ώστε να μην τους οδηγήσουμε στην πολιτική «ομηρεία» και την κομματική εξάρτιση.

Πέμπτον, ψηφίζουμε χωρίς να ξεχνάμε το παρελθόν, επιλέγουμε πολιτικούς αρχηγούς και υποψήφιους κομμάτων με συνέπεια, που σέβονται την δημοκρατία μας και όχι αυτούς που είτε βρίσκουν κομματική στέγη περιστασιακά, είτε πλασάρουν προσωποπαγή κόμματα και παρατάξεις.

Έκτον, ψηφίζουμε, εάν το επιλέξουμε, όσους από τους «επώνυμους» της τηλεόρασης, της δημοσιογραφίας, της show biz, του αθλητισμού και άλλων χώρων, εφόσον πραγματικά το αξίζουν και πιστεύουμε ότι εκτός από «celebrities» έχουν πρόθεση να δώσουν και όχι να πάρουν.

Έβδομον, ψηφίζουμε, χωρίς να αδικούμε, τα παιδιά των πολιτικών που αξίζουν και αποφάσισαν να συνεχίσουν την οικογενειακή παράδοση μιας πολιτικής καριέρας. Άλλωστε αυτά τα παιδιά είναι εξοικειωμένα με τις δυσκολίες και γνωρίζουν καλά, πως η πολιτική είναι «μία χαρά και δέκα λύπες».

Όγδοον, ψηφίζουμε γνωστούς, συγγενείς και φίλους που εκτιμούμε το ήθος και την δουλειά τους, χωρίς όμως να «πετάμε» την ψήφο μας σε αριβίστες, οπορτουνιστές, διορισμένους, αλεξιπτωτιστές, ανεπάγγελτους και πάσης φύσεως πολιτικούς τυχοδιώκτες.

Ένατον, ψηφίζουμε με θετική ψήφο, σύμφωνα με την ιδεολογία και τις αρχές μας, με λογική και με υπεύθυνη  σκέψη. Η αρνητική ψήφος διαμαρτυρίας, ο ρεβανσισμός και ο θυμός δεν φέρνουν ποτέ καλά αποτελέσματα, αλλά συνήθως βάζουν την χώρα μας σε περιπέτειες.

Δέκατον, ψηφίζουμε και δεν απέχουμε, ώστε να μην χαρίσουμε σε μειοψηφίες την διακυβέρνηση. Ψηφίζουμε για να διατηρήσουμε τον θεσμό της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Ψηφίζουμε για να αλλάξουμε την Ελλάδα, να κάνουμε βήματα μπροστά, να αφήσουμε πίσω για πάντα τη χρεοκοπία, την υποκρισία και να κάνουμε ξανά τους Έλληνες χρήσιμους και την Ελλάδα σπουδαία.

Το καίριο ζήτημα στις εκλογές της 21ης Μαΐου είναι πως πάνω από 450.000 νέοι ψηφοφόροι θα έχουν δικαίωμα άσκησης του εκλογικού δικαιώματος. Πρόκειται για νέα παιδιά, που από την εκλογική αναμέτρηση του Ιουλίου 2019 έως σήμερα έχουν συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας τους και είναι καθοριστικό περισσότεροι νέοι να προσέλθουν στη κάλπη. Η απλή αναλογική που συνεπάγεται, εκτός απροόπτου, διπλές εκλογές, δημιουργεί μία συνθήκη που δεν έχει υπάρξει στο πρόσφατο παρελθόν και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πως θα συμπεριφερθούν σε προσέλευση οι ψηφοφόροι γνωρίζοντας ότι έχουν δύο κάλπες μπροστά τους. Οι διπλές εκλογές περιπλέκουν τα πράγματα, αφού η πρώτη κρίνει τα πάντα για το ποιος θα κυβερνήσει και η δεύτερη πως θα κυβερνήσει. Την απάντηση στο διπλό κεντρικό πολιτικό δίλημμα των εκλογών μπορούν να την δώσουν μόνο οι Έλληνες ψηφοφόροι με την μαζική συμμετοχή τους.